In tegenstelling tot de meerderheid van de hedendaagse kunstenaars, is James Ensor, een honkvaste Vlaming, die altijd aan zijn Oostende verknocht is gebleven. Slechts daar kan hij leven en werken; een rasechte “somewhere”  

  On l’attendait depuis 5 ans ce musée cher au cœur de tous les Bruxellois qui comme moi y ont passé des heures, soit petits, soit avec leurs enfants, soit ceux qui ont connu les deux, encore mieux. C’est donc avec autant d’impatience que de curiosité et d’appréhension que nous sommes partis à sa découverte....

« René Daniëls. Fragments d’un roman inachevé »  Texte & Photo montage Virginie de Borchgrave Un titre significatif quand on apprend l’histoire singulière de ce peintre hollandais (Eindhoven, 1950), l’un des plus célèbres de sa génération dont j’avoue ne pas avoir entendu parler avant de visiter l’exposition… Un travail remarquable plein d’influences telle que la peinture underground...

Mons, CapitaleEuropéenne de la Culture en 2015, a bien profité de ce titre ; la ville a surtout profité des subsides qu’elle a reçuspour être à la hauteur de son titre ou de sa fonction. Un des très beaux succès de cette ”manne céleste“ providentielle, c’est le BAM, le musée des beaux-arts. Un très beau bâtiment...

  Barok Antwerpen past perfect in de doelstelling van toerisme Vlaanderen: het organiseren van evenementen (events noemen ze dat, klinkt cooler!) om honderden duizenden toeristen naar hier te lokken, in de hoop dat ze veel geld zullen uitgeven en dat het Vlaanderen nog eens duizenden “jobs” kan bijbrengen. Cultuur, werk, beroep, allemaal ouderwetse begrippen, Vlaanderen...

  Commentaar & foto’s  John Liem Bewijzen heb ik niet, maar ik durf te beweren dat de meeste Vlamingen nog maar zelden van Munte hebben horen spreken, laat staan dat ze weten waar de gemeente ligt. In het Vlaams is daar een gezegde met daarin de hond Pluto, in het Engels is het ietsjes geciviliseerder:...

Museum Dr. Guislain heeft voor deze zomer een selectie uit nationale en internationale initiatieven in aanbieding en, in tegenstelling tot wat we normaal doen, breng ik hier de rubriek “Wat zegt het Museum”, en niet aan het einde van mijn bespreking – disruptief weet u wel.  

Maar laat ons nu terug aansluiten bij de Expeditie Vossen, in het land van Reynaert. De bedoeling van deze expeditie is: op een speelse en toegankelijke manier kennis nemen maken met het middeleeuwse verhaal van Reynaert de vos.   https://www.vossen.vlaanderen/nl  

Het is de laatste jaren gebruikelijk om een kunstenaar, en zijn werken, in dialoog te plaatsen met een ander kunstenaar of zelfs met een omgeving. Mijn persoonlijk ervaring is, dat de dialoog eerder een dovemansgesprek is en dat is, voor mij, hier terug het geval.

In de persmap beschrijven ze Medardo Rosso als volgt: Rosso is geen beeldhouwer in de klassieke betekenis van het woord. Hij werkt niet in hout of steen, maar boetseert in zachte materialen als klei en was. Boetseren laat hem toe om vergankelijke visuele effecten en subtiele vormen te bereiken, wat hem, in zekere vorm, doet...

Ik heb het al gehad over de “Trilogie Parisienne” en de “ Mondriaan trilogie”. Nu wil ik het hebben over een “Mechels Duo”. Ik wil namelijk twee tentoonstellingen die momenteel in Mechelen te zien zijn, in één artikel verweven. Ik wil hier zeker niets afdoen aan de kwaliteit van beide tentoonstellingen, maar bij beiden ben...

Omdat de jongere generaties het verleden onbenullig gemaakt hebben door het te reduceren tot ouderwetse kleding en consumptievormen, hebben ze ook een hekel aan personen die het verleden betrekken bij gesprekken over de huidige situatie. Om het met de woorden van Jonathan Israel, een Britse historicus te zeggen: “Geschiedenis moet niet over naties, maar over...

  Eerder toevallig, heb ik verschillende tentoonstellingen kunnen zien op twee dagen tijd. En dan wil ik aan mijn commentaren beginnen, maar blijkt dat ik bij één tentoonstelling weinig of geen inspiratie heb. Dan neem je de stier bij de horens en begin je met de “inspiratieloze” tentoonstelling.          

  Zeker niet de aangenaamste tentoonstellingsruimte, en ook niet de ruimte die veel achtergrond informatie verschaft aan de recensenten, maar toch ga ik er naar tentoonstellingen kijken. Het waarom van die bezoeken? De programmatie lokale kunstenaars die jeugdsentiment oproepen: Pjeroo Roobjee, Frank Liefooghe, Camiel Van Breedam en binnenkort, Jean-Marie Bottequin. Stuk voor stuk mensen die...