Mijn eerste bedoeling was dit verslag te beginnen met een gedetailleerde beschrijving van mijn tramrit naar het Wiels, maar ik liet het idee varen uit angst verkeerd begrepen te worden. U moet alleen weten dat het openbaar vervoer in Brussel een platform geworden is waar de hele mozaïek van de bevolking zich verplicht voelt om zijn identiteit uit te schreeuwen. Dit gebeurt door de transgressie van taboes/regels met het luid aanzetten van (lokale) muziek op de Iphone, provocatief drinken of gewoon in alle
Ma première intention était de commencer ce compte rendu par une description détaillée de mon trajet en tram 81 vers le Wiels, mais j’ai abandonné l’idée, craignant être mal perçu par ceux qui voient du ‘politique’ partout: il faut seulement savoir que les transports en commun Bruxellois sont souvent des plates-formes où toute la mosaïque de la population croit devoir affirmer son identité et ses différences en transgressant les interdits, soit en mettant de la musique du pays ou du rap agressif, soit en buvant ostensiblement ou en criant au téléphone dans toutes les langues de Babel. Le passage à l’expo de Erik van Lieshout (pas l’homonyme Joep) qui traite de la diversité et de l’intégration s’est donc fait tout naturellement sauf que l’artiste à exacerbé toutes ces tensions au carré. Il faut donc avoir les tripes bien accrochées pour supporter les six vidéos différentes qui tournent en une épouvantable cacophonie dans un même espace et où tous les thèmes de l’actualité sont abordés avec des images le plus trash possible: les tensions entre communautés, le sexe, la religion, le pouvoir, la culpabilité, la place de l’artiste etc.… et pour ajouter au malaise, tous les lieux sont épouvantablement inconfortables (c’est cohérent) et la vision reste fragmentaire car il y a en tout deux heures de vidéo. Ceci étant dit, Erik van Lieshout est un excellent artiste et le tout est fort, très cohérent, souvent poignant et même parfois très drôle (le film sur les chats de l’Hermitage). Mais c’est comme au cinéma : ‘ pour un public (artistiquement) averti’…
Pour faire baisser la tension, il y a également l’autre expo au Wiels qui est excellente et consacrée à Helena Almeida dont vous trouverez le commentaire sur ce site.
Le communiqué de Wiels
Erik van Lieshout acquiert sa renommée au début des années 2000 pour ses vidéos viscérales, dans lesquelles il joue souvent un rôle central, et qu’il présente dans des décors qu’il réalise lui-même : des installations bien plus sophistiquées que ne laissent paraître leurs formes brutes et leur aspect bricolé. Alors que son travail paraît souvent directement influencé par le contexte politique et social des Pays-Bas, van Lieshout soulève, non sans provocation, des questions qui s’avèrent pertinentes à travers l’Europe et au-delà : l’immigration et l’intégration, les différences de classes et le phénomène de gentrification. Malgré le sérieux de ces sujets, l’oeuvre peut être excessivement drôle, utilisant la satire pour révéler les points névralgiques de notre société. C’est avec le même regard mordant qu’il explore ses propres limites ou défauts, à la fois en tant qu’être humain et artiste. Dans ses oeuvres récentes, van Lieshout interroge tout particulièrement l’impact social de l’art et son potentiel émancipateur.
L’exposition de van Lieshout au WIELS est sa première présentation individuelle institutionnelle en Belgique. Elle inclut des œuvres réalisées depuis 2009 : des vidéos et des installations ainsi que des œuvres sur papier. Dans la sélection des œuvres et dans leur articulation à travers les espaces du WIELS, l’exposition incarne les tentatives de van Lieshout de s’écarter du centre de la scène, de se retirer, de disparaître.
Erik van Lieshout (né en 1968, Pays-Bas) vit et travaille à Rotterdam.
Curator: Zoë Gray
infos pratiques
WIELS, Centre d’Art Contemporain
Avenue Van Volxem 354
1190 Bruxelles
Tel +32 (0)2 340 00 53
Mardi au dimanche : 11.00 – 18.00
Nocturnes: chaque 1er et 3ème mercredi du mois jusqu’à 21h00
10 € Visiteur individuel
7 € Enseignants, seniors (+60), groupes (> 10 pers), invalided
5 € Etudiants (+12), groupes scolaires, chercheurs d’emploi
0 € Tous les premiers mercredis du mois
Mijn eerste bedoeling was dit verslag te beginnen met een gedetailleerde beschrijving van mijn tramrit naar het Wiels, maar ik liet het idee varen uit angst verkeerd begrepen te worden. U moet alleen weten dat het openbaar vervoer in Brussel een platform geworden is waar de hele mozaïek van de bevolking zich verplicht voelt om zijn identiteit uit te schreeuwen. Dit gebeurt door de transgressie van taboes/regels met het luid aanzetten van (lokale) muziek op de Iphone, provocatief drinken of gewoon in alle talen van Babel te brullen aan de telefoon. De overgang was dus heel natuurlijk naar de expo van Erik van Lieshout (niet de naamgenoot Joep) want daar draait alles rond het omgaan met diversiteit en integratie . Uiteraard doet de kunstenaar er nog een stevige schep bovenop en werd het de ‘tram 81 in het kwadraat’. We moeten dus goed tegen een stootje ( en hoofdpijn ) kunnen om zes verschillende video’s te overleven die allen getoond worden in dezelfde ruimte . U kan zich de verschrikkelijke kakofonie wel voorstellen . De beelden zijn uiteraard zo ‘ trashy ‘ mogelijk en nergens kan men comfortabel zitten. U wordt dus volledig uit uw comfortzone gerukt! Dit alles met reportages over de hedendaagse problematieken: spanningen tussen de gemeenschappen, gender, seks , religie, macht, schuldgevoelens, de plaats van de kunstenaar enz. Daarbij blijft de visie fragmentarisch, want alleen een masochist kan deze twee uur video aan. Dit gezegd zijnde, Erik van Lieshout is een uitstekende kunstenaar en alles is zeer sterk en consistent, vaak ontroerend en soms grappig (b.v. de film over de katten van de Hermitage). U hebt het begrepen: het is niet de plaats om als neofiet in hedendaagse kunst even binnen te wandelen et te genieten.
Om te ontstressen , is er ook nog een andere tentoonstelling in Wiels gewijd aan Helena Almeida . Je kunt de recensie op deze site lezen.
De medeling van Wiels
Erik van Lieshout verwierf begin jaren 2000 zijn eerste bekendheid met zijn frappante video’s, waarin hij zelf vaak een centrale rol speelt. Ze worden vertoond in omgevingen die hij zelf maakt: installaties die veel geraffineerder zijn dan hun ruwe, geknutselde vorm doet vermoeden. Hoewel de onderwerpen in van Lieshouts werk vaak rechtstreeks beïnvloed zijn door de politieke en maatschappelijke context in Nederland, zijn de kwesties die hij op provocatieve wijze aan de orde stelt relevant voor heel Europa en daarbuiten: immigratie en integratie, sociale klassen en gentrificatie. Ondanks deze gewichtige thema’s is zijn werk vaak waanzinnig grappig: hij gebruikt satire om de kwalen van de samenleving aan het licht te brengen. Met een al even genadeloze eerlijkheid houdt hij zijn eigen tekortkomingen als mens en als kunstenaar tegen het licht. In recentere werken stelt hij vooral de directe maatschappelijke impact van de kunst en haar vermogen om de wereld ten goede te veranderen ter discussie.
Van Lieshouts tentoonstelling bij WIELS is zijn eerste institutionele solotentoonstelling in België. Er zal werk te zien zijn dat hij maakte sinds 2009, waaronder verschillende video-installaties en werken op papier. De selectie van de werken en hun ordening in de ruimtes van de galerie reflecteren van Lieshouts pogingen om zichzelf uit de schijnwerpers te halen, zich terug te trekken, te verdwijnen.
Erik van Lieshout (1968, Nederland) woont en werkt in Rotterdam.
Curator: Zoë Gray
Practisch
WIELS, Centrum voor Hedendaagse Kunst
Van Volxemlaan 354
1190 Brussel
tel +32 (0)2 340 00 53
Dinsdag t.e.m. zondag, 11.00 – 18.00
Nocturnes: elke 1ste en 3de woensdag van de maand t.e.m. 21.00
Gesloten: maandag
10 € Individuele bezoeker 7 € Leerkrachten, senioren (+60), groepen, personen met een beperking
5 € Studenten (+12) , schoolgroepen, werkzoekenden
0€ Elke eerste woensdag van de maand
Ma première intention était de commencer ce compte rendu par une description détaillée de mon trajet en tram 81 vers le Wiels, mais j’ai abandonné l’idée, craignant être mal perçu par ceux qui voient du ‘politique’ partout: il faut seulement savoir que les transports en commun Bruxellois sont souvent des plates-formes où toute la mosaïque de la population croit devoir affirmer son identité et ses différences en transgressant les interdits, soit en mettant de la musique du pays ou du rap agressif, soit en buvant ostensiblement ou en criant au téléphone dans toutes les langues de Babel. Le passage à l’expo de Erik van Lieshout (pas l’homonyme Joep) qui traite de la diversité et de l’intégration s’est donc fait tout naturellement sauf que l’artiste à exacerbé toutes ces tensions au carré. Il faut donc avoir les tripes bien accrochées pour supporter les six vidéos différentes qui tournent en une épouvantable cacophonie dans un même espace et où tous les thèmes de l’actualité sont abordés avec des images le plus trash possible: les tensions entre communautés, le sexe, la religion, le pouvoir, la culpabilité, la place de l’artiste etc.… et pour ajouter au malaise, tous les lieux sont épouvantablement inconfortables (c’est cohérent) et la vision reste fragmentaire car il y a en tout deux heures de vidéo. Ceci étant dit, Erik van Lieshout est un excellent artiste et le tout est fort, très cohérent, souvent poignant et même parfois très drôle (le film sur les chats de l’Hermitage). Mais c’est comme au cinéma : ‘ pour un public (artistiquement) averti’…
Pour faire baisser la tension, il y a également l’autre expo au Wiels qui est excellente et consacrée à Helena Almeida dont vous trouverez le commentaire sur ce site.
Le communiqué de Wiels
Erik van Lieshout acquiert sa renommée au début des années 2000 pour ses vidéos viscérales, dans lesquelles il joue souvent un rôle central, et qu’il présente dans des décors qu’il réalise lui-même : des installations bien plus sophistiquées que ne laissent paraître leurs formes brutes et leur aspect bricolé. Alors que son travail paraît souvent directement influencé par le contexte politique et social des Pays-Bas, van Lieshout soulève, non sans provocation, des questions qui s’avèrent pertinentes à travers l’Europe et au-delà : l’immigration et l’intégration, les différences de classes et le phénomène de gentrification. Malgré le sérieux de ces sujets, l’oeuvre peut être excessivement drôle, utilisant la satire pour révéler les points névralgiques de notre société. C’est avec le même regard mordant qu’il explore ses propres limites ou défauts, à la fois en tant qu’être humain et artiste. Dans ses oeuvres récentes, van Lieshout interroge tout particulièrement l’impact social de l’art et son potentiel émancipateur.
L’exposition de van Lieshout au WIELS est sa première présentation individuelle institutionnelle en Belgique. Elle inclut des œuvres réalisées depuis 2009 : des vidéos et des installations ainsi que des œuvres sur papier. Dans la sélection des œuvres et dans leur articulation à travers les espaces du WIELS, l’exposition incarne les tentatives de van Lieshout de s’écarter du centre de la scène, de se retirer, de disparaître.
Erik van Lieshout (né en 1968, Pays-Bas) vit et travaille à Rotterdam.
Curator: Zoë Gray
infos pratiques
WIELS, Centre d’Art Contemporain
Avenue Van Volxem 354
1190 Bruxelles
Tel +32 (0)2 340 00 53
Mardi au dimanche : 11.00 – 18.00
Nocturnes: chaque 1er et 3ème mercredi du mois jusqu’à 21h00
10 € Visiteur individuel
7 € Enseignants, seniors (+60), groupes (> 10 pers), invalided
5 € Etudiants (+12), groupes scolaires, chercheurs d’emploi
0 € Tous les premiers mercredis du mois
Mijn eerste bedoeling was dit verslag te beginnen met een gedetailleerde beschrijving van mijn tramrit naar het Wiels, maar ik liet het idee varen uit angst verkeerd begrepen te worden. U moet alleen weten dat het openbaar vervoer in Brussel een platform geworden is waar de hele mozaïek van de bevolking zich verplicht voelt om zijn identiteit uit te schreeuwen. Dit gebeurt door de transgressie van taboes/regels met het luid aanzetten van (lokale) muziek op de Iphone, provocatief drinken of gewoon in alle talen van Babel te brullen aan de telefoon. De overgang was dus heel natuurlijk naar de expo van Erik van Lieshout (niet de naamgenoot Joep) want daar draait alles rond het omgaan met diversiteit en integratie . Uiteraard doet de kunstenaar er nog een stevige schep bovenop en werd het de ‘tram 81 in het kwadraat’. We moeten dus goed tegen een stootje ( en hoofdpijn ) kunnen om zes verschillende video’s te overleven die allen getoond worden in dezelfde ruimte . U kan zich de verschrikkelijke kakofonie wel voorstellen . De beelden zijn uiteraard zo ‘ trashy ‘ mogelijk en nergens kan men comfortabel zitten. U wordt dus volledig uit uw comfortzone gerukt! Dit alles met reportages over de hedendaagse problematieken: spanningen tussen de gemeenschappen, gender, seks , religie, macht, schuldgevoelens, de plaats van de kunstenaar enz. Daarbij blijft de visie fragmentarisch, want alleen een masochist kan deze twee uur video aan. Dit gezegd zijnde, Erik van Lieshout is een uitstekende kunstenaar en alles is zeer sterk en consistent, vaak ontroerend en soms grappig (b.v. de film over de katten van de Hermitage). U hebt het begrepen: het is niet de plaats om als neofiet in hedendaagse kunst even binnen te wandelen et te genieten.
Om te ontstressen , is er ook nog een andere tentoonstelling in Wiels gewijd aan Helena Almeida . Je kunt de recensie op deze site lezen.
De medeling van Wiels
Erik van Lieshout verwierf begin jaren 2000 zijn eerste bekendheid met zijn frappante video’s, waarin hij zelf vaak een centrale rol speelt. Ze worden vertoond in omgevingen die hij zelf maakt: installaties die veel geraffineerder zijn dan hun ruwe, geknutselde vorm doet vermoeden. Hoewel de onderwerpen in van Lieshouts werk vaak rechtstreeks beïnvloed zijn door de politieke en maatschappelijke context in Nederland, zijn de kwesties die hij op provocatieve wijze aan de orde stelt relevant voor heel Europa en daarbuiten: immigratie en integratie, sociale klassen en gentrificatie. Ondanks deze gewichtige thema’s is zijn werk vaak waanzinnig grappig: hij gebruikt satire om de kwalen van de samenleving aan het licht te brengen. Met een al even genadeloze eerlijkheid houdt hij zijn eigen tekortkomingen als mens en als kunstenaar tegen het licht. In recentere werken stelt hij vooral de directe maatschappelijke impact van de kunst en haar vermogen om de wereld ten goede te veranderen ter discussie.
Van Lieshouts tentoonstelling bij WIELS is zijn eerste institutionele solotentoonstelling in België. Er zal werk te zien zijn dat hij maakte sinds 2009, waaronder verschillende video-installaties en werken op papier. De selectie van de werken en hun ordening in de ruimtes van de galerie reflecteren van Lieshouts pogingen om zichzelf uit de schijnwerpers te halen, zich terug te trekken, te verdwijnen.
Erik van Lieshout (1968, Nederland) woont en werkt in Rotterdam.
Curator: Zoë Gray
Practisch
WIELS, Centrum voor Hedendaagse Kunst
Van Volxemlaan 354
1190 Brussel
tel +32 (0)2 340 00 53
Dinsdag t.e.m. zondag, 11.00 – 18.00
Nocturnes: elke 1ste en 3de woensdag van de maand t.e.m. 21.00
Gesloten: maandag
10 € Individuele bezoeker 7 € Leerkrachten, senioren (+60), groepen, personen met een beperking
5 € Studenten (+12) , schoolgroepen, werkzoekenden
0€ Elke eerste woensdag van de maand
