Ik hanteer slechts uitzonderlijk superlatieven, maar ik heb een werkelijk fantastische namiddag beleefd in het museum M Leuven (en lang nog alles niet gezien). De rode draad die door het vernieuwde museum loopt, is het thema van ‘anders kijken’, waarbij de bezoeker wordt uitgenodigd om de grenzen van perceptie en gevestigde zekerheden te bevragen.
De hoofdvogel ging ongetwijfeld naar de (voor mij onbekende) Poolse kunstenares Alicja Kwade met de tentoonstelling “Wat als het onbekende geen grens is, maar een beginpunt?” (ook bekend als Dusty Die). Hier draait alles rond perceptie, onze wetenschappelijke zekerheden/onzekerheden, het desoriënteren van onze zintuigen en de rol van kunst om ons anders te leren zien. Kwade’s sculpturen en installaties, die vaak spiegeling, herhaling en de deconstructie van alledaagse objecten gebruiken, maken de breuklijn zichtbaar tussen wat we denken te weten en wat zich onttrekt aan ons begrip. Haar werk kantelt de werkelijkheid: massieve stenen lijken gewichtloos en vaste betekenissen verdwijnen. De tentoonstelling daagt de bezoeker uit om het niet-weten als een beginpunt voor verbeelding te omarmen.( Er zijn geen zaalteksten, maar een boekje aan de ingang).
Dit thema van “anders kijken” loopt naadloos doorheen bijna alle andere tentoonstellingen. Zo is de permanente collectie totaal herwerkt met verrassende dialogen tussen hedendaagse en ons klassiek erfgoed. Het is verrassend hoe actueel 500 jaar oude kunstwerken vandaag nog zijn, wanneer ze in een nieuwe context worden geplaatst.
De bovenzaal (naast het terras met een prachtig zicht op de stad) toont het delicate werk van Grace Schwindt in de tentoonstelling A History of Touch rond het thema van broosheid/kwetsbaarheid en zorg. Schwindts werk, dat onder meer geïnspireerd is op historische fragmenten uit de M-collectie (zoals gehavende Christusbeelden), vraagt de bezoeker om te vertragen, te observeren en figuurlijk te voelen. Ze focust op de over het hoofd geziene aspecten van sculptuur: barsten, littekens, breuken en negatieve ruimte, waardoor schade wordt omgevormd tot een narratief. Kwetsbaarheid wordt hier niet als zwakte, maar als een site van kracht, genezing en mogelijkheid getoond.
Een aparte tentoonstelling in het licht van 600 jaar Universiteit Leuven is Kennis in Zicht, die een verrassende selectie objecten uit de studiecollecties van de KU Leuven toont. Er is onder andere een prachtig muzikaal moment rond een bijna miraculeus ontdekt werkje met renaissance muziek in een rommeldoos bij een antiquair. Er is ook een indrukwekkende zaal met plaasterafgietsels van wereldberoemde sculpturen, die de veranderende perspectieven op wetenschap, maatschappij en erfgoed in de verf zetten.
Het festijn eindigt met een leuk werk van een beloftevolle jonge kunstenares Ellen Dhondt in het kader van haar residentie. Haar werk, uitgesproken figuratief, verkent via het personage Ellie Dolly en geïnspireerd door educatieve werkbladen en de collectie van M, de heersende normatieve denkbeelden, genderrollen en taboes binnen de samenleving.
11-18 uur
Woensdag gesloten
Do: 11-22
ZO 11-16:30
12€
J’utilise très rarement les superlatifs, mais j’ai vécu un après-midi vraiment fantastique au musée M Leuven (et je suis loin d’avoir tout vu). Le fil rouge qui traverse le musée est le thème de ‘regarder autrement’, invitant le visiteur à remettre en question les limites de la perception et des certitudes établies.
La vedette revient sans aucun doute à l’artiste polonaise (inconnue pour moi) Alicja Kwade avec l’exposition « Et si l’inconnu n’était pas une frontière, mais un point de départ ? » (également connue sous le nom de Dusty Die). Ici, tout tourne autour de la perception, de nos certitudes/incertitudes scientifiques, de la désorientation de nos sens et du rôle de l’art pour nous apprendre à voir différemment. Les sculptures et installations de Kwade, qui utilisent souvent le reflet, la répétition et la déconstruction d’objets quotidiens, rendent visible la ligne de rupture entre ce que nous pensons savoir et ce qui échappe à notre compréhension. Son œuvre fait basculer la réalité : des pierres massives semblent en apesanteur et les significations fixes disparaissent. L’exposition défie le visiteur d’embrasser le non-savoir comme point de départ de l’imagination. (Il n’y a pas de textes de salle, mais un livret à l’entrée).
Ce thème de “regarder autrement” traverse harmonieusement presque toutes les autres expositions. Ainsi, la collection permanente a été totalement remaniée avec des dialogues surprenants entre l’art contemporain et notre patrimoine classique. Il est surprenant de constater à quel point des œuvres d’art vieilles de 500 ans sont encore actuelles aujourd’hui, lorsqu’elles sont placées dans un nouveau contexte.
La salle du haut (à côté de la terrasse avec une vue magnifique sur la ville) présente le travail délicat de Grace Schwindt dans l’exposition A History of Touch, autour du thème de la fragilité/vulnérabilité et du soin. L’œuvre de Schwindt, inspirée notamment par des fragments historiques de la collection M (comme des Christs abîmés), invite le visiteur à ralentir, observer et ressentir au sens figuré. Elle se concentre sur les aspects négligés de la sculpture : fissures, cicatrices, fractures et espace négatif, transformant ainsi le dommage en narration. La vulnérabilité y est montrée non pas comme une faiblesse, mais comme un lieu de force, de guérison et de possibilité.
Une exposition distincte, dans le cadre du 600e anniversaire de l’Université de Louvain, est Kennis in Zicht (Le Savoir en Vue), qui présente une sélection surprenante d’objets issus des collections d’étude de la KU Leuven. On y trouve notamment un magnifique moment musical autour d’une œuvre de musique de la Renaissance découverte de manière quasi miraculeuse dans une boîte à bazar chez un antiquaire. Il y a aussi une salle impressionnante avec des moulages en plâtre de sculptures de renommée mondiale, qui mettent en évidence les perspectives changeantes sur la science, la société et le patrimoine.
La visite s’achève par l’ œuvre agréable de la jeune artiste prometteuse Ellen Dhondt dans le cadre de sa résidence. Son travail, résolument figuratif, explore à travers le personnage Ellie Dolly et inspiré par des fiches pédagogiques et la collection du M, les idées normatives dominantes, les rôles de genre et les tabous au sein de la société.
11-18 h
fermé le mercredi
Je: 11-22
Di: 11-16:30
12€
